تأثیر تزریق درون هیپوکامپی گرلین بر فراموشی القاشده ناشی از مورفین با مدل یادگیری اجتنابی غیرفعال در موش بزرگ نر آزمایشگاهی

زمینه و هدف: گرلین یک هورمون پپتیدی است که از سلول‌های معده ترشح می‌شود و نقش مهمی در تنظیم متابولیسم و تعادل انرژی در بدن دارد. این هورمون از سد خونی - مغزی عبور کرده و با ورود به هیپوکامپ، فرآیند یادگیری و حافظه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در مطالعه حاضر، اثرات تزریق درون‌هیپوکامپی گرلین بر فراموشی القاشده ناشی از مورفین با مدل یادگیری اجتنابی غیرفعال موش بزرگ آزمایشگاهی نر بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، حیوانات به‌صورت دو طرفه در ناحیه CA1 کانول‌گذاری شدند و مورفین به‏صورت زیر‏جلدی و گرلین به‌طور موضعی، به درون ناحیه CA1 تزریق شد. سپس به یادآوری حافظه در یک روش اجتنابی غیر‏فعال بررسی گردید. یافته‏ها: تزریق زیرجلدی مقادیر مختلف مورفین (دوز 5/7، 5، 5/2 و 5/0 میلی‌گرم برکیلوگرم وزن بدن) پس از آموزش به‌صورت وابسته به دوز سبب کاهش تأخیر در تغییر مکان شد که نشان‌دهنده فراموشی ناشی از مورفین بود. همچنین تزریق مقادیر مختلف گرلین به داخل ناحیه CA1 همراه با مقدار مؤثر مورفین (دوز 5/7 میلی‌گرم برکیلوگرم وزن بدن)، یادآوری حافظه را به‏طور معنی‏داری نسبت به گروه مورفین (دوز 5/7 میلی‌گرم برکیلوگرم وزن بدن) افزایش داد. نتیجه‏گیری: نتایج این مطالعه نشان داد تزریق گرلین به درون ناحیه هیپوکامپ، فراموشی القاشده ناشی از مورفین را در مدل یادگیری اجتنابی غیرفعال مهار می‌کند؛ بنابراین می‌تواند در بهبود اختلالات حافظه‌ای ناشی از مورفین مورد توجه قرار گیرد.